WARTO WRACAĆ DO WSPOMNIEŃ
Gdy smutek czasem przyjdzie
i trudno go zapomnieć,
lubię w zaciszu usiąść,
do dawnych wrócić wspomnień.
Do lat wczesnej młodości
gdzie wszystko piękne było,
kiedy pierwszej dziewczynie,
wyznałem swoją miłość.
Trzymając się za ręce
tam w parku na alejce,
byliśmy wpół objęci,
nie chcieliśmy nic więcej!
Powracam we wspomnieniach
do starych kalendarzy,
tak chciałbym aby jeszcze,
mogło się coś wydarzyć.
Szarzyzną ogarnięte
życie się dalej toczy,
jak pociąg naprzód pędzi,
i troski wchodzą w oczy.
Przychodzi melancholia
nie cieszy dom i praca,
więc warto się rozmarzyć,
do dobrych wspomnień wracać.
Jan Siuda
Komentarze (26)
Łanie, rytmicznie napisany wiersz. Podoba mi się :)
A pewnie że warto się rozmarzyć i powspominać:))
Pozdrawiam serdecznie:)
W ostatniej strofie są trzy rymy: przygniata, praca,
wracać, ponieważ rymy są regularne,drugi rymuje się z
czwartym, należałoby to mienić. 'toczy; 'zaskoczy'-rym
gramatyczny. Poza tym jest bardzo bardzo. Pozdrawiam@
rozmarzyłem się.. choć cieszy dom i praca
pozdrawiam
Oczywiście, że warto! do pięknych wspomnień zawsze
warto wracać! Pozdrawiam Janku:)
Do pięknych wspomnień warto powracać jeśli dają
natchnienie dzisiejszemu dniu. Bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.:)
krzemanko - dziękuję za pomoc i poprawki.
Pozdrawiam.
I może "do lat wczesnej młodości"
zamiast "do lat swojej młodości"?
Też lubię powspominać. Myślę, że lepiej byłoby gdyby
cały wiersz był napisany w pierwszej osobie. W
pierwszej strofie zamiast "trzeba" czytam sobie
"lubię" w drugiej
"kiedy pierwszej dziewczynie
wyznałem swoją miłość" zamiast
"kiedy swojej dziewczynie
wyznałeś swoją miłość" uciekając przy okazji od
powtórzenia "swojej". Miłego dnia.
Ja też tak mam, wracam, czasem nawet popłaczę...
Pozdrawiam.
przestań...już przestań się rozmelancholiać, bo i mnie
bierze!!!