WĘDROWIEC CZASU

Zaiskrzyło i rozbłysło.
Przekręcony klucz w dopełnieniu.
Czy kamień szlachetny,
w oddali tak świeci?
Nie...to tajemnica,
w obrotach ziemi,
po których zda się,że mijamy
inne planety ,jak przyspieszy.

Tworzy się ruch wsteczny,
także w karuzeli.
Staniesz, zapomnisz,
że czas Ci umyka.
Wtedy powracają radosne wspomnienia.
Odrzucone kiedyś...słowa utracone.
Wzruszenie przychodzi.
Słodycz warg stęsknionych,
w bzach,jaśminach.
W nadziei zielonej.

Namiętności,rozpalone chwile.
Serce zlane miodem.
Odradza się szczep głodu.
Drżący, strącony okruch.
Wędrowiec świetlny.
Upragniony,trzepocze skrzydłami.
W życiu kolorami.

Przytul, by nie odfrunął!



UŁ


Życzę Wszystkim -zdrowych i uśmiechniętych Świąt Wielkanocnych i pozdrawiam ciepło Uli ula2ula:):):)

Napisany Łódź,12.05.2007 ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2009-04-10 18:53:34

Ten wiersz przeczytano 853 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie