wiatr
stęskniony wiatr
musną chwile
w szeptach dłoni
zanurzona w objęciach twoich
splecionymi dłońmi dotykam płatków
śniegu
otulona ciepłem ognia
szukam oddalonych dni
z oddali snów
spoglądam na twą twarz zamazaną
białym puchem otulona
ustami ukryje deszcz chwil
niecierpliwością rozpalę ogień
rozżarzone wspomnienia
ożyją blaskiem lawy
ponownie zanurzę swoje spojrzenie
w zaśnieżonym fortepianie
Komentarze (13)
"ponownie zanurzę swoje spojrzenie
w zaśnieżonym fortepianie"
Pięknie.
Pozdrawiam ciepło i z okazji zbliżających się Świąt
życzę zdrowia, spokoju i miłości.
@krystek masz racje
Anna dziękuje
Anna dziękuje
Kri tak
Ula dziękuje
Harry dziękuje
Elak milo mi to słyszeć
Sisy dziękuje
Larisa dziękuje
Filemon lemon ładnie napisane
Mala.duza masz rację
Pozdrawiam serdecznie:)
gdy tak wieje... topnieje serce - każdemu
wiatry wieja na podchalu
ale cieplo jest w twym szalu
Piękny wiersz!
Bardzo subtelnie wyrażone emocje.
Pozdrawiam serdecznie
Piękna subtelność w wersach, pozdrawiam serdecznie
Niezwykle wersy, pięknie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Niezwykle sentymentalne wersy. Pozdrawiam serdecznie.
Uroczo, poetycznie Kiko.
Pozdrawiam serdecznie:)
Pełen tęsknoty wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)
Niezwykle subtelny ten wiatr wspomnień.
Ten zaśnieżony fortepian brzmi pięknie.
Stęskniony wiatr przywieje szczęśliwe chwile.
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem. Pomyślności:)