Wichry
Czemu wichry wiejecie nad ziemią
Czemu w serca ludzkie nie wstąpicie?
Przecież tyle w nich złości i gniewu
Które łamią innym szczęście, życie.
Wejdźcie w serca i tam zróbcie przeciąg
Niech co złe i co z gniewu pochodzi
Wasza siła czyszcząca wywieje!
Niech nienawiść i złość już nie szkodzi!
Lecz wy wichry wiejecie po górach
I z drzewami wolicie się mocować
Bo serc ludzkich ruszyć nie możecie
Są zbyt ciężkie z nienawiści w słowach
Bo zbyt trudno, by człowieka zmienić
I zbyt ciężko by miłość powstała
Więc wy szaleć wolicie wśród lasów
Bo od serc wrażliwsza jest skała.
autor
Augustyna
Dodano: 2018-03-15 10:15:16
Ten wiersz przeczytano 2091 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Dobry dziesięciozgłoskowiec Augustyno.
Tak tylko dla informacji, bo nie wiem, czy zwracasz
uwagę na formę. W drugiej strofie drugi wers ma tylko
9 sylab. A drugi wers trzeciej strofy ma 11 sylab.
A taki silny wichr powinien przewiać wszystkie serca.
Pozdrawiam serdecznie Augustyno. :)
dobra refleksja nad naszymi postepkami. I mnie sie
marzy taki przeciąg co by wszystko złe wywiał.
"Bo zbyt trudno, by człowieka zmienić.
I zbyt ciężko by miłość powstała."
Prawda, która boli, pozdrawiam.