Wiersz niedokończony
Dobrze, że nie odejdzie choć wierna
Wena,
i nie spłonę jak żołnierzyk Andersena.
Zranione serce nie jest wszak ołowiane,
choć nie wie jak długo na świecie tu
zostanę.
Bo przecież nikt nie zna ostatecznej
swojej daty,
w wazonie zasuszone nie pachną już
kwiaty.
Zegar z wahadłem pordzewiały już nie
tyka,
anioł kolejny rozdział mej księgi już
zamyka.
Zapomnieć słowa, które nic dobrego nie
wróżą,
nawet te nie zapisane jako zbędne
wyrazy,
zapomnieć myśli, które spokój duszy mi
burzą.
Zamiast słów kreślę dziś bezkształtne
bohomazy,
cicha noc niech podrzuci we śnie jak w
sekrecie,
wspomnienia dobrych dni ukryte choćby...
w sonecie.
Komentarze (14)
serdecznie wszystkim dziękuję
Smutne myśli zawarłeś Maćku w tym sonecie.
Może wspomnienia dobrych dni złagodzą ten smutek.
Smutne wielce, ale jakże piękne.
Pozdrawiam:)
Wzruszający, piękny sonet!
Zawsze coś zostanie w naszym życiu niedokończone...
Serdeczności przesyłam
Twórcza samotność pokonała tę destrukcyjną,
oto właśnie w życiu chodzi,
z podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
"Wiersz niedokończony" nie ma końca, choćby z tego
powodu, ze kończy się wielokropkiem. Różnie można go
interpretować. Dla mnie, samotność czeka na
dokończenie.
(+)
Samotność nie musi być smutna, gdy znajdziemy sobie
zajęcia, które wypełnią wolny czas. Pasje pobudzają
zmysły i wyzwalają pozytywne emocje.
W szarej codzienności starajmy się znaleźć odrobinę
radości w drobiazgach, z jakich życie się składa i
zauważmy, że w wielodzietnych rodzinach im więcej
członków tym więcej problemów i obowiązków; często też
brakuje czasu na wspólne rozmowy i zabawy.
Miłego popołudnia :)
Samotność to częsty temat i dobrze wychodzi w sonecie,
a co do daty, nikt jej nie zna i może tak lepiej.
Pozdrawiam
wzruszający, bardzo osobisty wiersz.
Nie masz pojęcia jak bardzo wzruszył mnie Twój
Sonet...
Pozdrawiam Maćku
brawa za sonet!
niezły
Sonet taki, można by rzec, egzystencjalny. Niektórzy
twierdzą, że samotność przynosi najładniejsze
wiersze...
Z podobaniem.
Pozdrawiam, Maćku.
Wspaniale zobrazowałeś samopoczucie w samotności.
Piękny poetycki i smutny wiersz. Ślę moc serdeczności
i pogody ducha:)
Każdy z nas jest zawsze sam.
Choćby otoczony wielotysięcznym tłumem.
W tej godzinie ostatniej- zawsze sami.
Poetycki.