Wierszyk, który stawia na nogi
Prasuję, sprzątam, ścieram kurze.
Śmieję się: "Augiaszowy topos".
Pocieszam, że kobiety nudne
nieskazitelnie mają w domach.
Gotuję, skwierczy na patelni,
w garze bulgocze szponder - przedni.
I na bolesnej nodze skaczę,
jak skaczą ci niemądrze dzielni.
Wiersz w międzyczasie - czasu szkoda
na te niemowy (funkcja - dodaj).
Ziemniaków, kurtka, nie kupiłam -
świtem do sklepu (na tych nogach,
które się wzięły i uwzięły,
bym czuła przez nie życia przepych).
Porządek w szafie - jeszcze w głowie
nieład (artistic jak się patrzy)!
I to czekanie zakręcone
myślą, że w szafie niedość kapci,
by jutro przyjąć, no i podjąć...,
tych, którzy sobą sprawią radość.
Znajdują sens bolesne nogi -
gdy niosą witać gwar u progu.
Komentarze (48)
Nic tak nie stawia na nogi jak goście! :-)
Przy gołąbkach i "ruskich" fajnie mi się zawsze pisze
:-)
Super Elu! Jak zawsze :-)
I będzie sielanka:))) dobrej nocy życzę:)
Wlasnie jutro cos takiego mnie czeka ale siedze tu
przy Waszych wierszach i plan dzialania na jutro
odwlekam:)
Dziękuję :)
Dobrej nocy Wszystkim :)
dobry humor nigdy nie jest zły:))
życzę pysznej zabawy:)
Julia, jakis załącznik? :))) Dobry humor? :)
ok:) co przywieźć ze sobą?;)))
Julia :))) Jak coś to krzesełko się dostawi :)))
milyeno, a przy okazji sobie tez :)
elu to jak zaproszenie brzmi;)
Często trzeba się poświęcić ;), by innym podarować
troszkę przyjemności:)
Pozdrawiam :)
Madame, bardzo mili goście :)
Pozdrawiam serdecznie :)
O,jakaś niezła imprezka się szykuje:) Jak to mówią:
"gość w dom,
Bóg w dom". Trudno:)
Pozdrawiam
BaMal, jak najbardziej adekwatny link :))) Dzięki :)
Madziu, zwariować też czasem wskazane :) Dzięki :)