Wierszyk na Święto Wiosny
Chodzi po świecie Jaryła,
Z nim wigor chodzi i siła.
Wesoły, radosny bożyc -
Nikt dziś Jaryły nie zmoże.
Jaryła po świecie chodzi
I wszystko nowe się rodzi:
Rodzą dzieci dziewczyny,
Ziemia - zboża, jarzyny.
Gdzie staniesz o biały boże,
Tam pełno będzie w komorze,
W oborze pełno i w misce,
A w izbie - pełno w kołysce.
A kto cię Jaryło wita,
Temu zboże zakwita.
Daj cieszyć się wiosny czarem,
Odwiedź nas dziś, w Gody Jare!
Komentarze (16)
Nie, nie, Michale. Bo jam podwójny rodzimowierca ;-)
;-) Dwie Ojczyzny, Polska i Norwegia...
Ale... Fajnie byłoby coś o Baldurze poczytać... no i,
siłą rzeczy, o tej gnidzie Lokim :) Bo Twój
"Ragnarok", oczywiście, znam doskonale :)
Wiara i wierzenia...,
z podobaniem wiersza,
wiosennie i świątecznie pozdrawiam:)
Wesołego Alleluja!
Śliczny, leciutki, oryginalny, wybijający się wiersz.
Może jakaś seria inspirowana słowiańską mitologią...?
Wesołych Świąt, Jastrzuniu
Gdybym go widziała to bym przywitała;)
Łu noju na Śwanta Józwa ta gody byli.
Kożdan gbur ziedzioł co mo jake jarzina gdzie
posadzić.
Powymyślali zycher tero take psiordo kalyndarze.
Coby pospołu mądrzyć sia.
Warnijiki mędrszy só.
Na Swieto Wiosny
wiersz musi byc radosny. :)
Nie znalem tego bozka. Dzieki.
Z podobaniem dla słowiańskich inspiracji, pozdrawiam
ciepło i świątecznie.
Znowu dowiedziałam się czegoś nowego o dawnych
słowiańskich wierzeniach.
Msz warto przemyśleć składnię w zdaniu
"Rodzą dzieci dziewczyny," ale może tylko dla mnie
podmiotem w nim są dzieci. Miłego świętowania Michale.
Bożek znany ze słowiańszczyzny fajny utwór
Dziękuję za odwiedziny.
bort - Miło mi, że wiersz się spodobał, choć
podejrzewam, że bardziej ucieszyłby Cię np. wierszyk o
Baldurze. Ale może jeszcze kiedyś napiszę...
Szczęśliwych Jarych Godów.
Piękne świętowanie wiosny w duchu słowiańszczyzny
Nie poznałam Jaryły, ale to pewnie od niego są jare
zboża.
Nie znałam tego bożka.
A wiosna niech się lepiej obudzi! :)