A wiesz?
NA PUSTYNII LOON OP ZAND - CZĘŚĆ DWUDZIESTA CZWARTA / PARAFRAZA DO GŁÓWNEGO WIERSZA / https://www.youtube.com/watch?v=zfeIlweN86o&ab_channel =Amethystium-Topic
Izotopem swoim, zapach kroków twoich
przymierzałem,
cztery sześć rozmiarem (za dwa lata)
depcząc twoim śladem;
zmyły szampony morza pianami! Czyści
stajemy się,
szufladami wysuwanymi zasypiając w głębi
serc!
Ślińmy się oczkami odbijając niebo jawą we
śnie
Chemią! Na dnie zahartujmy dłońmi trzymane
pierwiastki!
By nieokiełznane koszykiem światła wyrzucić
na brzeg
muszlami w podsłuch uszu - bądźmy dyskursem
tej epoki.
Komentarze (25)
re:
Mario!
Przede wszystkim, pozdrawiam ciebie noworocznie!
Tak! Spełnię je. Pozostaje w tej kwestii, samo
wyrobienie ISBN; bo dotychczas wszystko śmigało pod
nie mój topur, choć wspólny - to teraz jestem w tym
wszystkim sam...
Dziękuję za zajrzenie!
Wiem. I nikomu nie powiem. Ale Tobie życzę spełnienia
planów.
Witam wszystkich!
Wraz z Nowym Rokiem chciałbym podziękować wam za
pozostawione komentarze.
Ciepło przesyłam!
Juz glosowalem, ale nie zostawilem pisanego wrazenia.
Teraz bedzie: Wiem!
Kolejny "Twoj" do dluzszego zastanowienia sie.
Wroce za jakis czas.
Pozdrawiam Sebastianie serdecznie :)
❤❤ Pozdrawiam :)
Wiersz na wyższym poziomie wtajemniczenia, co ja tu
mogę...
Ale zastanawiać się czasami warto.
Pozdrawiam, miłej niedzieli
Przestałem próbować zrozumieć, o czym piszesz. Nie
wchodzę w komentarze, żeby zobaczyć, co piszą inni. To
chyba uczciwe, żeby pisać, co się czuje, a nie szukać
podpowiedzi.
Posłużę się metaforą: piszesz jak demiurg i nie
wszystkim dane jest zrozumieć, a imię Twoje przecież
czterdzieści i cztery (tyle zrozumiałem).
Muzę wysłuchałem. Pójdę już sobie. :)
Jak zwykle wiersz typowy dla Twojej twórczości.
Myślę, że opisywany temat doskonale pasowałby do
obecnych czasów i panującej sytuacji.
Z tą wiedzą bywa różnie. Czasami w przepychu
informacji trudno jest znaleźć to co istotne i
wartościowe.
Pozdrawiam:)
Marek
Styl Twojego pisania uświadamia, jak wiele stawiamy
murów, by nie dołączać do dyskursu swoich własnych
epok. Fale zmywają wszystkie bicia serc. Ale każdy z
nas zostawia ślady, wędrując brzegami życia, a one -
choćby przez chwilę - czekają na stopy, które do nich
pasują.
Wspaniała muzyka dopełnia piękno tego wiersza.
Pozdrawiam serdecznie :)
Żeby wziąć udział w dyskusji na tematy naukowe trzeba
mieć choćby podstawową wiedzą na podjęty temat. W
towarzystwie nie zabieram głosu na temat, o którym nie
mam zielonego pojęcia a tzw. pseudo filozofów nie
słucham ;(
Ciekawy metaforyczny wiersz...
Pozdrawiam serdecznie :)
Zaciekawiłeś wierszem.
Pozdrawiam
Ostatni pociąg"- piękna muzyka elektroniczna.
To już naprawdę 20 lat?
Tak słyszę Ciebie Sebastian- albo mi się tylko wydaje?
Te szuflady serc- chyba Ty je otworzyłeś od początku
tego cyklu.
Twoje metafory są magnetyczne.
A dokąd zmierzamy? Nie wiem.
Coraz bardziej ku urwisku- może się mylę.
Muzyka- łał! I wiersz też.
Re:
Aniu! Wyzwanie? IMHO, to powinno być naszą wskazówką.
Tylko ściana jest blokadą naszego stylu...
Mily- Monika! Tak jak piszesz; na początku i na końcu,
my ( jako ludzie) zapamiętujemy wszystko! ( Chyba...)
beano -:))Beata-:) - w imieniu Bartka, uśmiech
zostawiam wolności -:)
Jowiszek ( Ula! )
To co piszesz, jest mi nie obce; jednak zważ, że
problemy, właśnie są powodem, że hartujemy się, nie
jego rozwiązaniem!
Kurcze! Co mam tobie więcej napisać....Czuję się w
twojej skórze!
Dziękuję wszystkim, za ślad pod treścią wiersza.
Pozdrowienia ciepłe, przesyłam dla was!
bądźmy dyskursem tej epoki- ciekawe wyzwanie.
Bardzo mi się podoba!
Ostatnimi czasy to te dyskursy na noże są, a może
lepiej by tak na tulipany? ;)
Pozdrawiam Seba :)