Więźniowie ciała

może to banał ale...

Miłość nie liczy zysków i strat,
na siłę nie pcha się do serca.
Choć wielu uważa, że ją ma,
hen od radości jest i szczęścia.

Piosenkom, wierszom, im nie wierzę,
obłudną miłość i fałsz sieją.
Wierzę Poezji, wersom Prawdy *
w Miłość serc, które się nie chwieją.

Świat to różowa kula szklana,
więzienne mury, brak wolności.
Jesteśmy więźniem, duszy, ciała
oto jest prawda, o (ludzkiej) miłości.

Miłość to wolność, a tej w świecie
prócz ludzi Bożych, nikt tu nie ma.
Jeśli pisałem nieprawdę to
dlaczego tyle jest łez w wierszach?

* Słowo Boże

autor

Darian

Napisany: 2017-07-01 Dodano: 2017-07-01 00:38:26

Ten wiersz przeczytano 784 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie