wio, coraz bliżej sny
niech zakwitną marzenia
zróbmy krąg z ramion
przestrzeń bez granic
gdzie oddech czule
przyspiesza rytm
do taktu z sercem
śpiewa tak rzewnie
usłysz miłością
tętniący hymn
całuj dotykiem
spłonę z gorąca
a kiedy wydam
ostatni krzyk
szeptem bądź blisko
kołysząc głębiej
i nie uciekaj
aż wstanie świt
autor
Akaheroja
Dodano: 2011-03-11 15:14:18
Ten wiersz przeczytano 1131 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
czuć rodzącą się wiosnę:)...
"Wio...!" w tytule obniża wartość utworu poprzez
kolokwializowanie tytułu - wizytówki utworu.
Choć zapewne daje wrażenie pędu, pośpiechu - znalazłby
się jakiś zastępnik (nie synonim!) reszta utworu -
bardzo efektowna i ciekawa.
bardzo ładny wiersz, pozdrawiam:)
Gorąco się zrobiło :)
Wspaniały erotyk :)
jest pani utalentowaną poetką.bardzo ładnie napisane.
fajnie jest czasem gdy brakuje słów...........tak jak
mnie teraz:)
dziękuje ci ciepło i pozdrawiam.
Pięknie i zmysłowo :)
Ładnie to tak dręczyć tych co z dala od siebie tesknią
za swoją bliskością;P
i cóż pozostało jak nie rozmarzyć sie :)
Romantycznie, czule, pięknie i inspirująco. Pozdrawiam
:)
niech zakwitną z rozkoszą i wielka przyjemnością będę
zbierał po rosie każdego dnia...ciepły dotyk i ....
Ostatni krzyk :)
Och zakwitły tu marzenia na zielono, och poniosło w
dal dziewczynę rozmarzoną ....i tak trzymaj.
piękny, rozmarzyłam się