Wizyta u fryzjera

Już za tydzień na wakacje się wybieram.
Że bałagan mi na głowie ciut doskwiera,
więc telefon do fryzjerki – zadzwoniłam
i wizytę na godzinę zamówiłam.
Potem z pracy trochę wcześniej się urwałam,
tramwaj, szybko na autobus. Zajechałam,
jeszcze tylko dwie uliczki, szyld na płocie
łeb ostrzygę, zaraz będzie po kłopocie.
Tak myślałam - na myśleniu się skończyło,
bo fryzjerki, pani Geni, dziś nie było
tylko kartka na tym płocie w krąg ogłasza,
że zamknięte i na jutro się zaprasza.
Jakie jutro? Co za jutro? Nie dam rady,
bo dzisiejsze odpracuje się wypady.
Oj, nie będzie rada bardzo pani Genia,
jak usłyszy, co jej mam do powiedzenia!
Choć, nim znowu się wybiorę do fryzjera,
już popuści mi, co wzięła mnie, cholera.
Ostatecznie, w końcu w domu mam maszynkę,
porozmawiam sobie jutro z którymś synkiem
(mają wprawę, chodzą łysi jak kolano
- raz od święta też się mogą zająć mamą!)
i nie myśląc, co powiedzą ludzie obcy,
łeb na łyso niech mi zgolą moi chłopcy!
Będę świecić się, jak słonko, co go nie ma
i nie powie nikt koło mnie "Co za ściema!".

Nie jest to poezja,tylko wierszowanie, jak się nie spodoba, nic mi się nie stanie.

autor

sosna

Napisany: 2009-08-05 Dodano: 2009-08-08 11:08:36

Ten wiersz przeczytano 2755 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Monolog Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie