Woda

Nad jeziorem nastał perłowy, mglisty poranek.Z czasem nieśmiało wypełzły bladozłote promienie słońca.
Od strony szuwarów zerwały się dwie dzikie kaczki i poleciały w kierunku niewielkiego stawu.

Wokół panował spokój. Jezioro jeszcze drzemało,a fale delikatnie i cicho chlupotały o brzeg.Od strony wsi dało się słyszeć ujadanie wiejskich psów, warkot traktora. Z kominów wzbijały się nieco skłębione nici dymów.

I gdzieś tam – oni oboje.
Jeszcze wtedy tacy szczęśliwi.

Gdy ostry promień słońca wpadając przez szparę w zasłonie zalał pokój,uśmiechnął się krusząc tym samym cegiełkę muru.Powoli wynurzała się z otchłani, w jaką wtrącił ją upojny, szaleńczy wir zmysłów.

Uświadomiła sobie,jakie to wspaniałe uczucie mieć go znowu przy sobie.Komfort leżenia obok niego, pod miękkim kocem potęgował to dobre samopoczucie.Wyglądała piękniej niż kiedykolwiek w blasku słońca.

Igrające promyki rozświetlały jej włosy, miękko prześlizgiwały się po jej rysach, pieszcząc tak delikatnie,jakby była płatkiem kwiatu.Delektowała się tymi chwilami, utrwalając je w pamięci, jak rosę w dzbanku.

Niestety pienista fala życia, niczym płynąca woda zaczęła zacierać tamte najdroższe wspomnienia.

Tessa50

„ Kocha się nie za cokolwiek , ale pomimo wszystko, kocha się za nic.”
Ks. Jan Twardowski.

autor

Tessa50

Napisany: 2016-01-02 Dodano: 2016-03-05 13:07:14

Ten wiersz przeczytano 1866 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie