Wschodni wiatr
Ze stron, gdzie miła ma swój dom
wschodni wieje wiatr.
Kiedy ze wschodu dmie,
wiatrowi jestem rad.
Tam szumi gęsty las
i rzeka w słońcu lśni.
Choć dni i noce dzielą nas,
wciąż bliska jesteś mi.
Gdy na gałęzi śpiewa ptak
i żródło śpiewa z nim,
kiedy kwitnący widzę kwiat,
serce wypełniasz mi.
autor
Wojtek
Dodano: 2013-11-06 11:12:19
Ten wiersz przeczytano 1689 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Stello i Ewo, witam Was i cieplutko pozdrawiam,
dziękując za odwiedziny i komentarze.
Bardzo ładna ta miłość w twoim wierszu,taka z
powiewem,z trelami ptasimi.Wydaje się być szczera i
niewinna.Pozdrawiam.
Zaspiewal mi sie Twoj wiersz:)
Pozdrawiam:)
Dobry wieczór Marianno i SCARLETT.
Dzięki Wam za odwiedzenie i miłe komentarze.
Pozdrawiam serdecznie
Miła sercu i bliskość serca, to najpiękniejsza więź
miłości. Uroczo, romantycznie i tkliwie. Piękny
wiersz. Dziękuje, za wspieranie Georgi. Doceniam i
pozdrawiam.
bardzo ładny ...romantyczny ...
pozdrawiam serdecznie :-)))
Witam Cię Adaśko. Dzięki za odwiedziny i komentarz.
Ciepło pozdrawiam
Wojtek. Piękny wiersz o miłości z wiatrem ze ...
Wschodu mocno zakotwiczony w krajobrazie polskim.
Serdecznie pozdrawiam
Witajcie karat, Georgia, MamaCóra. Dziękuję Wam za
odwiedziny i komentarze dot. wiersza. Pozdrawiam i
życzę dobrego,udanego dnia
Z tymi krótkimi rymami, jak piosenka. Pozdrawiam :)
Bardzo ładny wiersz. Jest w nim, klimatyczna aura i
głębia przyrody, spowita miłością do ukochanej. Mówi
też /o rozłące/ którą, mimo wszystko miłość jedna. No
więc, życzę, jak najszybszej jedności. Obraz, jak
żywy. Miło się go czyta. Pozdrawiam. Życzę dobrego
dnia.
A nadzieję, wiatr przywieje!
Pozdrawiam!