Wspaniała koleżanka
Przyjaciółki z Beja cz. 1
AGNIESZKA
z sercem rozmawiać będę wieczorem
nie o kobiecie którą kochałem
lecz przyjaciółce równie cudownej
która w kłopotach zawsze wspierała
jej kasztanowe przepiękne włosy
ślicznej kobiety ze sercem w dłoni
zawsze gotowa szczerze doradzić
dała mi szkołe gdy zaczynałem
piękno jej wierszy z sercem czytałem
często jej ciało wierciło zmysły
jej komentarze jak ciacho z kremem
z rozkoszą jadłem w myślach kochałem
a to Agnieszka o nicku Yulia
bo jak nie wspomnieć takiej kobiety
która przez lata tutaj pisała
zawsze serdeczna i uśmiechnięta
nie rozmawiałem i nie pytałem
czy daje zgodę napisać o niej
trudno naderwie mi trochę ucho
ja w przeprosinach postawie lody
Komentarze (8)
Ciepłe, pełne wspomnień oraz tęsknoty wersy, sercem
pisane, pozdrawiam serdecznie Wojtku.
Piękny i sympatyczny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękne wersy pełne wspomnień i tęsknoty. Pozdrawiam
Wojtku.
Jeśli wejdziesz pod jej ostatni wiersz, to zobaczysz,
ze ja też o niej pamiętam.
Serdeczności Wojtku :):)
Sympatycznie, cieplo o Agnieszce.
Zawsze piszesz serduchem, Wojtus.
SerdecznosCi. :)
Przyjaźń jest piękna...
Przeczytałam z przyjemnością.
wiersz odbieram jako rodzaj podziękowania. Miłe to
jest.
Jak wynika z treści, wiersz pełen wdzięczności i
podziwu dla przyjaciółki Agnieszki, która jest
wsparciem w trudnych chwilach, inspiracją oraz osobą o
serdecznej naturze i literackim talencie.
(+)