Wszechświat za pewność
Mimo że gdzieś tam oceany,
kosmiczne dale, stepy, chmury,
świat się potrafi skurczyć raptem
do grządki,
ścieżki
i kałuży.
Motyle budzi jedna ręka,
chociaż tak wiele rąk jest obok;
pod jednym słońcem kwiat rozkwita,
choć tyle innych gwiazd zna człowiek,
a najważniejsza jest ta pewność,
że można wybiec, frunąć z wiatrem,
a potem wrócić, by się ogrzać
w bezpiecznym cieple czyichś ramion.
Krystyna Bandera
Wiartel 06.03.2012
autor
Zora2
Dodano: 2012-10-09 05:57:38
Ten wiersz przeczytano 991 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
bardzo lirycznie. umiesz:-)
Dobrze, ze choc ramiona sa pewne, inaczej swiat
przybralby rozmiary grzadki.
Madrze i pieknie:)Pozdrawiam.
Zoro bardzo dobry, mądry wiersz:)))
Dobry wiersz!
Miłego:)
W moim przypadku dopiero zaczęła się słodka moda na
oksymorony.
ładny i mądry wiersz, lubię oksymoroniczne skojarzenia
:)