Z wzajemnością

W kompleksy wpadał szukając miłości,
wyzwalał lęki karmiąc duszę żalem,
do uczuć innych prawa sobie rościł,
w sobie jej jednak nie umiąc odnaleźć.

Gotów był przecież oddać za nią wszystko,
choć się otworzyć swoje serce wzbraniał,
stwarzał pozory a grając nieczysto,
sam nie kochając - pragnął miłowania.

Umysł jest łatwo zarazić zwątpieniem,
w lęk się zmieniając, tłumi serca przekaz,
statystą stajesz się na życia scenie,
bo bez miłości sens jego ucieka.

Gdy to zrozumiał i otworzył serce,
żaden go zawód nie był w stanie zranić,
wolny od lęku poznał czym jest szczęście,
kochając życie - był przez nie kochany.

autor

karat

Napisany: 2016-10-07 Dodano: 2018-05-20 07:29:01

Ten wiersz przeczytano 1283 razy

Oddanych głosów: 55

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie