Zabawka
Pragnęłam byś był szczęśliwy
Świat cały wyczarowałam
Nocą pisałam Ci wiersze
Bez granic siebie oddałam
Z marzeń splatałam warkocze
Uśmiechy wiatrem Ci słałam
Wierzyłam że warto jest czekać
Bolało, jednak czekałam
Szukałam usprawiedliwień
Gdy mnie raniłeś milczeniem
Lecz Ty już nie chcesz być ze mną
Wolisz bym była wspomnieniem
Byłam więc tylko zabawką
Co szybko Ci się znudziła
Zmusiłam Cię do rozmowy
Bo jeszcze bym się łudziła
Miłość barwiła mi życie
Teraz przekleństwem się stała
Tak łatwo to przekreśliłeś
Bez żalu mówiąc cześć Mała
Komentarze (26)
Bardzo ładny wzruszający wiersz. Tak to juz jest.Nasze
życie jest pasmem powitań i rozstań. Gratuluję pomysłu
i telentu.
wszystko dałaś,a nic nie otrzymałaś..smutno na sercu..
wszystko oddać miłości i zapomnieć o sobie, tylko po
co? Trzeba stracić by wydarzyło sie coś nowego -
nadzieja. Pora wracać.
PRAGNELAS BY BYL SZCZESLIWY ... NA SILE ? ...POZOSTAW
MILE WSPOMNIENIE ...BEZ WYRZUTOW I ZALU ...JEZELI
FACET MILCZY ?...TO ZNACZY ZE KOCHA INNA KOBIETE ...
bardzo ładnie Ma cos w sobie ten wiersz
Smutno, kiedy miłość się kończy, a przygnębiająco, że
właśnie tak, jak piszesz. Pięknie piszesz smutne
wiersze, ale myślę, że już wkrótce zmiana przyjdzie.
dobry wiersz...rada od huncwota świetna, nie smuć
się...
przelewasz uczucia goryczy na papier...i bardzo dobrze
, tym mniej ich w sercu...trzymaj się...ładny wiersz
Zasmuciłem się... nad tą miłością, która szczęścia nie
dała. Zabawka... Wierzę, że następny da Ci prawdziwe
Uczucie. Ty jesteś gotowa do dawania. Dobry wiersz.
Nulka, spoko, na pewno pojawi się drugi. Oby tylko nie
jakiś huncwot! :)
Jak zwykle Nula, bardzo zgrabnie i tak tęsknie,
romantycznie.