Zachód słońca

Słońce dotyka ziemi
I powoli chowa
Dysk krągły
W Ogień zanurzony
Jak usta pocałunkiem
Zamknięte w pół słowa

Kładzie się bez pośpiechu
W tym zauroczeniu
Jak kłos złotego zboża
Na dziecka ramieniu

Na brokułowe lasy
Spada deszcz meteorów
I ziemię przenika
Rozmarzoną po niebo
W drgających promykach

Jak miłość gdy umiera
Ostatnim westchnieniem
Ogarnia bez pamięci
Gorącym pragnieniem
Tarczę słońca jak Hostię
Na ołtarzu Pana
W złotym Tabernakulum
Ukrytą do rana

I wydawało mi się
Ze tam Anioł schodził
Z nieba na ziemię
W krągłej aureoli
I białym skrzydłem
Pożar zachodu ochłodził

I zdmuchnął świeczkę
Gasnącą powoli

autor

Marianka

Napisany: 2013-12-22 Dodano: 2013-12-22 19:41:17

Ten wiersz przeczytano 1640 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie