zamknięta

Dziękuję Kasiu i Zielona Dano za
podzielenie się odbiorem:)
Pozdrawiam7

Dobrze znaleźć taką szczelinę. Później tylko trzeba
delikatnie rozszerzać uważając co by się z powrotem
nie zasklepiła.
Ładnie :o)

Najgorsza taka bezradność, tak wiele by się chciało, a
nic nie można zrobić.

Dziękuję Madziu- szczególnie autyzm wymaga ogromnej
cierpliwości i szukania pomimo wszystko drogi
porozumienia:)

literówka - rozbicie

Ziuka,Baluna, Kasiu -dziękuję za obszerne komentarze.
Pozdrawiam:)

Ziuka,Baluna Kasiu -dziękuję za obszerne komentarze.
Pozdrawiam:)

Ziuka,Baluna Kasiu -dziękuję za obszerne komentarze.
Pozdrawiam:)

Trudno dotrzeć do ludzi zamkniętych w swoim
świecie.Rozbici szklanej kuli bywa niemożliwe, a
nawet, gdy się uda- rezultaty mogą być
opłakane.Pozdrawiam.

Zal takich ludzi,a z pomocą bywa rożnie... tak łatwo
można zranić.Pozdrawiam.

Opiekować się osobą niepełnosprawną,to wielkie
poświęcenie .Człowiek opiekujący się czuje się
bardziej bezradny,bo nie może pomóc osobie
niepełnosprawnej w jej cierpieniu.Pozdrawiam.

Ludzie dotknięci chorobą widzą swój świat poprzez
sugestie innych - albo patrząc w lustro widzą tak
zwane inne piękno. Ale oni tak na prawdę nie chcą
litości - a jednocześnie pokazują, że ze słabościami
można żyć - choć trochę inaczej. Widzą poświęcenie
bliskich starających się osób - jednoznacznie
odbierają nasze uczucia. Po prostu wiedzą że cierpimy
z nimi. Tak zwana kula ma więc w wierszu duże
znaczenie - doświadczamy, czujemy - życie w
bezradności to ból, a kiedy nikt nie widzi - nie jedna
łza płynie nam po twarzy....... Ślicznie zobrazowałaś
klimat, otula on taką chęcią podarowania ciepłej myśli
i jest cały cichym spokojem. Pomagajmy i zawsze
kochajmy innych ludzi. Pozdrawiam serdecznie :) :) :)

Dziękuję demona,anise,iwonka,Halinka anno.
Podziwiam ludzi opiekującymi się osobami
niepełnosprawnymi i stąd ten wierszyk:)

Można by rozbić tę kulę, tylko jest ryzyko aby przy
tym nie zranić tego, tej kto w niej. Serdeczności.

Alina: Właśnie!
Dzięki:)