Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Zapomnienie...

Już zapomniałam, nie pamiętam
Atłasów nocy, świtów jedwabi,
Tu ptak nie śpiewa nut zaklętych
Nie płynie niebem klucz żurawi

Nad głową szarość firmamentu
Spłowiała dziwnie wśród betonów
Choć srebrne płyną ornamenty
Odległych planet, gwiazd miliony.

Tu sny wyblakłe, wątki puste,
Życie zbłąkane pośród ulic
I dziwna gorycz na mych ustach
I smutek, którego nikt nie tuli.

autor

sael

Dodano: 2021-02-06 20:43:23
Ten wiersz przeczytano 1068 razy
Oddanych głosów: 26
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (22)

MGŁ MGŁ

Przepiękny wiersz:)

promienSlonca promienSlonca

Witaj.
Tak, Peelka nie dostrzega piękna świata wokół, uważa
ze jej czas przeminął?, myślę, ze nie jest to prawda,
trzeba się tylko dobrze wokół rozejrzeć by poczuć jego
zapach i ujrzeć i znów zachwycić się barwą.

Podoba się wiersz i jego przekaz.
Pozdrawiam serdecznie.:)

jastrz jastrz

Sądzę, że nawet najpiękniejsze łono natury nie bardzo
by pocieszyło peelkę. I na odwrót - to betonowe miasto
byłoby całkiem miłym miejscem do życia, gdyby w końcu
się znalazł ten utulacz smutków.

anna anna

pod koniec życia zostaje czasem tylko ta gorycz i
smutek

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

przeraźliwy smutek płynie ze słów wiersza...

Głowa do góry,
jeszcze się roztęczą chmury! :))


beano beano

piekna, wzruszająca melancholia,
pozdrawiam z podziwem:)

sisy89 sisy89

Piękny, wzruszył.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »