zastygnąć
zastygła w chłodzie
oczarowała spojrzenie
zakwitła w ciszy dłoni
spacerując słowami
zgubiła zasięg
gdy świat układa nowe godziny
zapłoną oczy
tańczące z sercem
otworzą drzwi
zamknięte na klucz
zastygła w chłodzie
oczarowała spojrzenie
zakwitła w ciszy dłoni
spacerując słowami
zgubiła zasięg
gdy świat układa nowe godziny
zapłoną oczy
tańczące z sercem
otworzą drzwi
zamknięte na klucz
Komentarze (10)
Ładny wiersz.
Nadzieja, ona ogrzeje, wyciągnie z chłodu,
piękny wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)
Gdy miłość zakwita... otwiera drzwi.
Piękny wiersz!
Serdeczności przesyłam
:) Ładnie.
Pozdrawiam.
Czasem bywają takie drzwi.
Otwarte- a niemożliwe do wejścia.
czasem takie spojrzenie otwiera drzwi serca
zamkniętego na klucz.
Ciekawa refleksja o miłości wraz z puentą, pozdrawiam
ciepło.
Wiersz przedstawia zjawisko zastygania w chłodzie,
które nabiera symbolicznego znaczenia w odniesieniu do
spojrzenia, słów, czasu i emocji. Otwarcie drzwi
zamkniętych na klucz sugeruje nowe możliwości, które
mają zapłonąć w sercu.
(+)
Zauroczyła, przytuliła i serce miłością wypełniła.
Pozdrawiam cieplutko:)
1: jak kisiel (do zobaczenia..)