Zatrzymać moment
Chciałbym ten moment zatrzymać na wieki
słodko się uśmiechasz pięknie i skromnie
ładnie tak i namiętnie mrużysz swe
powieki
chciałbym byś śmiała się tylko do mnie
tak naturalnie piękna tak zwinnie się
ruszasz
ciało moje drży jak przed z życia
egzaminem
przed tobą miła klęka moja udręczona
dusza
chcę zatrzymać te chwile niech ona nie
mine
wzrokiem uwodzisz czarujesz swym
uśmiechem
w myślach cię przytulam i chcę za tobą
biec
pragnąłbym z tobą odpłynać wraz z
grzechem
tak wiele ci powiedzieć tak wiele rzec
cudna i powabna bogini z ulicy jasnego
końca
królowo lata o oczętach ze zmysłowym
błyskiem
w źrenicach twoich rodzą się letnie
słońca
przy twojej twarzy bledną inne wszystkie
Komentarze (27)
Romantycznie aż miło było poczytać:)))
Zatrzymałeś na chwilę, warto było przystanąć:)
Pozdrawiam.E.
Romantyczny i taki rozmarzony wiersz, aż
miło.Pozdrawiam:)
Pieknie:)
robi wrażenie-miło było się rozmarzyć;-)
Zachwyt i fascynacja mgnieniem chwili, uśmiechem,
gestem.
Bogini rzuciła czar, co zaowocowało pięknym wierszem!
Pozdrawiam Autora i życzę wielu podobnych wzruszeń.:)
Miłość wciąż nowe niesie nam wyzwania, kochać tak by
się nie bać przemijania! Pozdrawiam!
2 błędy = proszę poprawić.
"cudna bogini z drugiego ulicy jasnego końca" =
koszmarnie zbudowane zdanie, ta inwersja nie do
przyjęcia.
4wers od góry "pragnołbym byś śmiała się tylko do
mnie" = pragnąłbym.
"pragnołbym"? O zgrozo... popraw ortografię;)
są takie wspaniałe chwile, które mogłyby trwać
wiecznie - pięknie o miłości :) pozdrawiam
Jedyna ,cudna bogini,piękny obraz trzymasz w sercu.Z
pozdrowieniami Jaro:))
Dzień dobry. Pięknie napisałeś o swojej królowej. Więc
zatrzymaj ten moment. Miłego dnia