Zbieram okruchy
przynieś mi zapach
tamtej doliny
kiedy śniliśmy razem
gubiąc się w sobie
przynieś czułość
włosów kosmyk srebrny
bukiet astrów
postaw na stole
Kołobrzeg
27.08.2013
autor
maltech
Dodano: 2013-08-27 09:20:02
Ten wiersz przeczytano 3467 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (57)
Okruchy lata w astrach na stole ...jak piękne
wspomnienia :) Pozdrawiam ...
Ładne okruchy:)
Pozdrawiam
Ja też takie okruchy zbieram co dnia... Szacuneczek :D
Romantycznie :)
Pozdrawiam :)
...Zapach doliny niosę,
wpleciony w kosmyk
srebrnych włosów,
na stole stawiam bukiet astrów,
byś wiedział, że mimo wszystko jestem...
Wiersz tęsknotą pisany skłania do zadumy. Pozdrawiam
ciepło :)
Czasem okruchy wspomnień są jak drogocenny
kruszec przechowywane głęboko w sercu. Nic nie
jest w stanie zniszczyć ani zabrać. Tam są schowane
jak w najlepszym skarbcu. Tylko dlaczego czasami
wywołują w nas łzy i ból??? :(
Ładny wiersz. Pozdrawiam:)
Ładnie, bardzo nostalgicznie...
Rozmarzyłam się.
Piękne te okruchy: "zapach" i "czułość". Miłego dnia
wymowna miniaturka pozdrawiam
Ladna i wymowna miniatura:)
Pozdrawiam.