Zgubione po drodze

I tak własnie wygląda miłość, tęskni się za nią i
czeka z utęsknieniem:))

Pięknie o miłości, jak zawsze:)

Jak zawsze, lirycznie i optymistycznie.

To będzie trudna droga :)

Mam nadzieję, że w końcu odnalazłeś????

Pozdrawiam serdecznie:))

Szukałeś, a może była tuż obok? Piękny wiersz, jak
zawsze :-)

Rozmarzyłem się , bardzo pięknie na serio.

Wsponienia...te jawne i te skryte pielęgnujemy jak
małe dziecko, czasem żyjemy tylko nimi a czas tik
tak...nie stoi w miejscu echhh tracąc coś ważnego, by
to znów wspomnieniem się stało :) Nie pędź tak,
zatrzymaj się...by coś ważnego nie umknęło by stać się
wspomnieniem tylko :) Śliczny wiersz slania do
refleksji :) Pozdrawiam

Witaj Miły Sotku;) Zgubione po drodze może być
wszystko, np. życie a także szczęście nie wspomnę też,
że zagubiona bywa i miłość. Czasami wystarczy spojrzeć
pod nogi lub wyciągnąć dłoń, nie wspomnę, że otworzyć
szerzej oczy, aby dojrzeć to, co zawsze było koło nas.


Czasami jak ćmy błądzimy, parzymy się, aby stwierdzić
że...
Miłość jest jak esencja herbaty - ma głęboki smak,
powoli i delikatnie rozpływa się po sercu człowieka.

Pozdrawiam serdecznie:)

oj te miłości troski i radości
pozdrawiam:)

:)podoba mi się

Utoniesz:)

być może na utraconą jest już za póżno-ale otwórz oczy
i serce a moze wraz z wiosną pojawi się nowa
miłość-ładny wiersz ,pozdrawiam:)

jeżeli i druga strona będzie miała takie samo
pragnienie to tylko pozazdrościć...powodzenia...

Niech Ci się spełni. Pozdrawiam ślicznie. Dzięki za
życzenia.