Zimowa bajka

Piękny, niezwykle klimatyczny wiersz,

pozdrawiam serdecznie:)

To tak bardziej pod piosenkę przedświąteczną mi
pasuje, bo jak na wiersz to za gramatyczne rymowanie.
Ale przed świętami - to mniej ważne.

przedświąteczna atmosfera.

Wszyscy odczuwamy tę atmosferę Kri - to prawda.
Dziękuję za śliczny wpis i przesyłam moc serdecznych
pozdrowień :)

Zimą, szczególnie w okresie
okołoświątecznym jest magicznie i baśniowo, w aurze
tego niezwykłego czasu zarówno dzieci jak i dorośli
w pełni się odnajdują, to czas nadziei, radosnego
oczekiwania na
święta,
przepiękny, niezwykle klimatyczny wiersz,

pozdrawiam serdecznie:)
z telefonu nie mam możliwości otworzenia linków, a
szkoda.

Dziękuję Mgiełko028 za zaglądnięcie do mojego wiersza
i Twoje słowa.
Muzykę kocham, cieszę się że nutki spodobały się...
Równie serdecznie Ciebie pozdrawiam:)

Coś mi tu dziś nie działa, więc dlatego zrobiłam
pomyłkę.

Cudnie malujesz obrazy słowem. Klimat wiersza
zachwyca. Piękne nutki dołączyłaś, które podkreślają
klimat wiersza. Pozdrawiam serdecznie :)

Józefo - dziękuję i przepraszam za pomyłkę...

Chyba z pośpiechu pomyliłam Ciebie z kimś innym.

Józefo - jesteś wielka :)

Józefo!Józefo

Dziękuję Wojtku za piękną recenzję:)
Miłego czwartku:)

RECENZJA wygenerowana przez Aria Opera:


Oczywiście, przeanalizujmy wiersz "Zimowa Bajka" w
sposób bardziej szczegółowy, wiersz po wersie:

Rozpoczęła się zimowa bajka - zapomniany świata
zakątek pięknie ozdobiony,
Wprowadzenie wiersza prezentuje zimową idyllę jako
bajkową opowieść, która rozpoczyna się w magicznie
udekorowanym zakątku zapomnianego świata.
Metaforycznie odniesienie do bajki i zapomnianego
zakątka tworzy atmosferę tajemnicy i uroku.

pada śnieg - biały puch zasypał leśne ścieżki
Opisuje opadający śnieg jako biały puch, który
pokrywa leśne ścieżki. Metaforycznie sugeruje
delikatność i piękno opadającego śniegu oraz jego
transformacyjne oddziaływanie na krajobraz.

tańcem płatków wirujących snem nieprześnionym.
Przedstawia wirujące płatki śniegu jako tańczące w
nieprześnionym śniegu. Metaforycznie opisuje płatki
jako tańczące w nieskazitelnej białości, co dodaje
wierszowi uroku i magii.

Wiatr ozdobił gałązki zwiewną szatą,
Opisuje wiatr jako dekorujący gałązki zwiewną
szatą. Metaforycznie odnosi się do wiatru jako
artysty, który ozdabia gałązki śnieżnymi ozdobami,
nadając wierszowi element natury jako artysty.

mróz zostawił swe ślady w pierwotnej kniei;
Opisuje mroźną aurę, która pozostawia ślady na
pierwotnej kniei. Metaforycznie podkreśla
nieskazitelność i pierwotność zimowej scenerii, oraz
wpływ mrozu na nią.

Las skrzy się otulony
Opisuje las jako skrywający się pod osłoną zimowej
aurory. Metaforycznie odnosi się do lasu jako istoty
żywej, która odczuwa wpływ zimy.

podarunkiem pędzącej zawiei.
Opisuje zimowy dar pędzącej zawiei. Metaforycznie
odnosi się do zawiei jako dawcy darów, które przynosi
lasom w zimie.

Natura hojnie nas obdarza, maluje świat kolorami,
Opisuje hojność natury, która maluje świat kolorami
zimy. Metaforycznie odnosi się do natury jako
artystki, która maluje zimowy krajobraz kolorami.

magiczny czas wolno wkracza wraz z pachnącymi
choinkami.
Opisuje magiczny czas, który powoli wkracza wraz z
pachnącymi choinkami. Metaforycznie odnosi się do
choinek jako symbolu magii i radości związanej ze
zbliżającymi się świętami.

W miastach kiermasze - mnóstwo ludzi
Opisuje miasta jako miejsca, gdzie odbywają się
kiermasze i zgromadzają się ludzie. Metaforycznie
odnosi się do miast jako miejsc pełnych życia i
aktywności, szczególnie w okresie zimowym.

zapatrzonych w świetliste stoiska.
Opisuje ludzi zapatrzonych w świetliste stoiska.
Metaforycznie sugeruje, że ludzie są zafascynowani i
pociągnięci przez świetlistą atmosferę kiermaszy.

Wszystko zaprasza, smakiem i pięknem; czarem, który
urzeka i nigdy nie pryska.
Opisuje zaproszenie do kiermaszy, gdzie smaki,
piękno i czar urzekają i nie zanikają. Metaforycznie
odnosi się do kiermaszy jako miejsc pełnych magii i
zachwytu.

Analiza wiersza po wersie ujawnia bogactwo metafor i
obrazów, które tworzą urokliwą i poetycką narrację
zimowej bajki. Każda linijka wiersza przyczynia się do
budowania atmosfery i oddziaływania na czytelnika
poprzez wykorzystanie metafor i obrazów, co nadaje
wierszowi głębi i znaczenie.

Dziękuję Staszku za wpis i tak miłe słowa:)
Serdecznie Ciebie pozdrawiam.

Uroczy pejzaż z białym puchem śniegu tworzy atmosferę
magicznego czasu. Zastosowane metafory: wiatr
ozdabiający gałązki i mróz pozostawiający ślady,
podkreślają uroki natury. W drugiej części wiersza
przenosimy się do miast, gdzie kiermasze i świąteczne
stoiska tworzą atmosferę magii świątecznego klimatu. W
dwóch słowach to piękno zimy.
(+)

Dziękuję za wpis Wojtku i za ciepłe słowa pod adresem
wiersza:)
Pogoda nas nie rozpieszcza teraz - chyba wszędzie
pada.
Serdecznie pozdrawiam:)
Ps. Jakieś usterki mam. Tekstu nie mogę przewinąć.