zimowe ...
...a gdzieś tam zima i biel otacza pola
lubieżnie szczelnie zakrywa mroźną kurtyną
świat wygaszony milczą konary nago okryte
szelestem wiatru przez koncert kruczy
na starym płocie pokaleczony
a tam gdzieś chaty pookrywane pledem
puszystym
sople grające walce pod strzechą śpiącą
leniwie
zamykam oczy w głębi oddechów płynę myślami
w obrazy które zmysłem dotykam na jawy
niwie
ach jak wspaniale poczuć wspomnieniem
to co już było
dotknąć wysłuchać zbadać dogłębnie
świat wyciszony
tam gdzie jest zawsze zimna sceneria
na której ćwiczą
swe murmuranda w czarnych surdutach
zgłodniałe wrony...
autor
niezgodna
Dodano: 2023-12-18 23:55:51
Ten wiersz przeczytano 430 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Domowe, czyli zasadniczo na czasie
Ale teraz jesień jest i jakże wiosenna ona.
Malowniczy obraz z rozmarzonym klimatem.
Zdrowych, spokojnych Świat Bożego Narodzenia oraz
szczęśliwego Nowego Roku 2024
Elżbieta :)
...tak wyglądał kiedyś świat
dziękuję wam za odwiedziny;))
Piękny opis zimowej aury
wspaniale było poczuć wspomnieniem
to co już było
dotknąć wysłuchać zbadać...
Wersy przedstawiają chłodną i cichą atmosferę zimy.
Opis przyrody jest zmysłowy i malowniczy. Efektywna i
piękna treść.
(+)
Piękny zimowy obraz.