złote pierścionki (V)
cykl w pięciu odsłonach - część ostatnia
POLA
ma zaledwie siedem lat,
złote pierścionki
wokół ślicznej buźki.
jeszcze nie marzy o biżuterii,
wystarczy jej
przyjaciółka - barbie.
chowa ją przed światem.
obcina jej loczki,
kiwając się miarowo,
z pustym spojrzeniem
błękitnych oczu bez dna…
- cii… to dla twojego dobra.
- nie płacz…
- złote pierścionki są złe…
- on… lubi złote…
ścielą się na podłodze
złociste i złote…
- twoje… moje…
- nie żal…
- on lubi…
Na tym wierszu kończę cykl o złotych pierścionkach. Pomysł tkwił we mnie głęboko i musiałam w końcu go napisać.
Komentarze (73)
Cierpnie skóra.
Mocno uderza, mimo niedosłowności.
Ten wiersz bardzo wymowny.
Wokół coraz więcej takich starych maleńkich. Albo
lalek bogiń No rodzice gdzieś zagubieni robią z dzieci
gwiazdy i sławne celebrytki.
Straszne to . Czytam trzeci raz , przerażajace .
Pozdrawiam wstrząśnięta
działa bardzo na wyobraźnię i jest w tekście
atmosfera grozy :)
Witam Ciebie nie powiem ... że kochanie bo Jadzia
sprawi mi lanie ...
Petrusie, dziękuję, że zajrzałeś.
Pozdrawiam :)
Arturro, ta część jest najsmutniejsza, może nie do
końca wczytałeś się w przekaz, a może ja niedoskonale
to napisałam...
Pozdrawiam :)
Bardzo intrygujący wiersz. Odszukam wcześniejsze
części myśli.
Pozdrawiam
Czekałem i w koncu jest ;) to normalne obserwowanie
relacji i wprowadzanie ich do zabaw ale wyczuwam jakiś
niepokój albo ze zbyt dużych wymagań albo z narzucania
czegoś - może się mylę
Pozdrawiam
Dziękuję Gminny Poeto, ja też... Cię lubię ;)
Takie wiersze żyją własnym życiem. Pierwsze to te
które daje im matka, lub ojciec, a następne to te
które przekazują im wujkowie i ciocie które akurat je
czytają. U nas w gminie powiadają, że to takie dzieci
świata. Powiem więcej. Takie dziecko Fatamorgany. Ja
osobiście muszę przyznać, że dość sporo o tym wierszu
dowiedziałem się z Twoich komentarzy. To taki wiersz
który ma szokować swoimi niedopowiedzeniami. Ale do
brzegu. Coś w tym jest. To jest pierwszy Twój wiersz
który czytałem. Nie powiem od razu, że Cię kocham, ale
na pewno lubię. Pozdrawiam:)
Roxsano, dziękuję za ocenę całego cyklu.
Miłego dnia :)
Bardzo poruszający cykl.
Opisujesz w nich przejmujące życiowe sytuacje.
Pozdrawiam serdecznie.
Wando, Ewo :*)
Ściska krtań...