ZNAK BOŻY

Idę drogą nie wiem dokąd
krążę w ciemną noc ścieżkami zapomnienia
nie wiem gdzie jestem, co się ze mną dzieje…
mocno hula wiatr
gdzieś w oddali błyski nadciągającej burzy
moje myśli gdzieś zagubiły się
nie wiem co tutaj robię, gdzie jestem i kogo szukam
idę wciąż przed siebie, dręczony poczuciem winy
że mogłem zapobiec nieszczęściu, które się wydarzyło
Boże powiedz co mam robić?
wciąż krążę sam nie wiem gdzie i dokąd zmierzam.
Nagle zatrzymuję się nad przepaścią mojego życia…
Boże czekam, daj jakiś znak, co mam dalej robić
moje życie oddaję w Twoje ręce, powiedz……
bo ja już nie chcę dłużej żyć.
Nagle błysk i silny grzmot obudziły mnie z letargu
rozjaśniły mój umysł, gdzie ja jestem, co ja tutaj robię
muszę wrócić, tam ktoś na mnie czeka….
łzy spłynęły po moich policzkach,
moje dzieci na mnie czekają,
przecież tylko ja im zostałem
potrzebują ojcowskiej miłości i wsparcia
by mogły dalej żyć.
Dziękuję Ci Boże za ten znak….

autor

Sławek

Napisany: 2005-04-01 Dodano: 2005-04-01 09:39:31

Ten wiersz przeczytano 668 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie