Zniewolenie
kryształowo czystym powietrzem
soczysta wiosna kołysze Ziemię
z zagajnika słychać trele
świat umajony ma wesele
żyje i tańczy
skąpany w promieniach słońca
powraca do początku
od końca
rozumny człowiek przez szybę patrzy
bezradnie
bo mu silniejszy założył kagańczyk
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2020-04-28 16:44:37
Ten wiersz przeczytano 2318 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (68)
Podoba mi się. Ciekawie. Pozdrawiam ciepło.
Witaj Janinko:)
Tak się zastanawiam i myślę podobnie jak Jędrula:)
Ale co mamy robić:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Tessa50, Andreas dziękuję za refleksje.
Miłego wieczoru życzę :)
Mamy nie co inny maj ale, przyroda zawsze da sobie
radę.
Miłej majówki :)
Tak się zastanawiam,czy z tym koronawirusem to nie
jest jedna wielka ściema.
Pozdro.
Zosiak, Grusana dziękuję za pochylenie się nad
wierszem i dobre słowo.
Spokojnej nocy życzę :)
Wiosna kołysze Ziemię powietrzem - to ciekawe
skojarzenie i jakoś moja wyobraźnia tego nie chwyta,
raczej czuję, że obmywa Ziemię, a nawet opływa Ziemię,
ale z kołysaniem to niezbyt bezpiecznie.
Karmarg, PromienSlonca dziękuję za miłe komentarze.
Dobrej nocy życzę :)
...powraca do początku od końca! bardzo
trafnie,majowo,muzycznie... i człowiek w tym
wszystkim zza szyby...
Fatamorgana7, Tessa50 dziękuję za refleksje.
Miłego wieczoru życzę :)
Bardzo dobra refleksja poetycko podana - już czujemy
mały luzik ....
pozdrawiam serdecznie:-)
To prawda,a kto by przypuszczał jeszcze rok
temu...pozdrawiam wiosennie :)
Tsmat, Wiktor Bulski dziękuję za pochylenie się nad
wierszem i dobre słowo.
Miłego wieczoru życzę :)
Niezwykle malarsko, pobudza zmysły i wyobraźnię
pięknem metafor
Isana, MariuszG dziękuję za refleksje.
Miłego wieczoru życzę:)