Żyjemy w teatrze
żyjemy
w teatrze
gramy
i w groteskowym
ego to jedna
z naszych
licznych masek
gramy z marszu
potrafimy się jednak
przygotować
do głównych ról
jak nikt
nie zdarza
się nam
grać bez maski
może tylko dzieciom
bardzo malutkim
3.2023 andrew
autor
andrew2402
Dodano: 2023-04-03 05:34:22
Ten wiersz przeczytano 1517 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Zatrzymujesz swoim wierszem, tak, chyba jednak
częściej w maskach jak bez, gramy swoje role w tym
życiu. Czasami naprawdę nie jest łatwo być sobą.
Serdecznie pozdrawiam :)
Czasami w masce po prostu czujemy się bezpieczniej
Pandemii nie ma a maski zostały :D
ŻYCIE TO TEATR,MASKA SCENICZNA
brak szczerości robi z życia teatr.
Dobrze ująłeś rzeczywistość naszego życia. W tym
obecnym świecie często zatracamy osobowość a w raz z
nią gubimy wartości wypracowywane przez wiele pokoleń.
Pozdrawiam Andrzeju:)
Marek
Obecne czasy to typowy teatr z kostiumami...trafny
wiersz...pozdrawiam serdecznie.
Świetny przekaz.Każdy ma tu do odegrania jakąś rolę.
Pozdrawiam. Iwona
Tu nie ma człowieka, niestety coraz częściej.
Piękne Twoje spojrzenie oczami...Dziękuję
Pozdrawiam serdecznie
Tischnera myślą odpowiem.
Życie to teatr, a człowiek aktorem.
I można udawać, i nawet nagrody dostawać.
Bisy, oklaski też są przewidziane.
Ale nic tu nie jest prawdziwe, wszystko udawane.
I można się w tym zagubić i zatracić.
Tu nie ma człowieka.
Czy można wydobyć człowieka?
Można- wydobywając z niego wszystko co prawdziwe i
dobre.
Życie to Teatr i to najczęściej teatr lalek...