Żyrafa Kosmiczna
jestem kosmiczną żyrafą
stąpam na długich nogach
głową w chmurach brodzę
rzęsami rozgarniam zorze
mówią: ty niepokorna!
czemu żeś taka spokojna?
ku zielonym pastwiskom
niech zgina się twoja głowa!
mrówki obłażą mi nóżki
zaciągnąć chcą do mrowiska
spłukuję w Niagarze kopytka
bo jestem wielce kosmiczna
nie schylam się bo w chmurach
mam własną puchową poduszkę
gdy oprę na niej swą główkę
ptaszki siadają... śpiewają
językiem sięgając na boki
spożywam różowe obłoki
małmazja za nimi też spływa
nie wracam - tu jestem szczęśliwa
Komentarze (35)
Fajniutki wiersz! przeczytałam z przyjemnością!
Pozdrawiam:)
Fajny, bajkowy surrealizm. Bardzo mi się podoba jego
optymizm :) Pozdrawiam :)
Fantastyczny wiersz:)
wiersz wyjątkowy, pozdrawiam tam na górze
Żyrafa patrzy na wszystko z góry... Uśmiechy 'D
też bym nie wracała gdybym nektary i małmazję
zlizywała:)
człowiek szczęśliwy sięga obłoków i nieba.... ciepły
nietuzinkowy :-)
pozdrawiam
zobacz, jak tera ładnie:)
zawsze chętnie, w miarę umiejętności i ilości czasu:)
dziękuję,poodpowiadam w niedzielę-bo mimi-poproszę
zawsze o konkretne korekty,cenne,pozdrawiam:)
Bardzo pozytywnie zaskoczyłaś mnie oryginalnością.
Chyba nie czytałam Cię jeszcze w takich klimatach.
Pozdrawiam:)
fajny:)
ściągnij spacje przed dwukropkiem, wielokropkiem, a
zrób wokół myslnika i po wielokropku:) pozdrawiam
dobrze napisany fajny wiersz pozdrawiam
głosuję za pierwszą żyrafą w kosmosie
miłego dnia
Wiersz zgrabny, ładny, ciekawy. Lekko się czytało.
Życzę dużo radości. Serdecznie pozdrawiam.
Nie skończyłam jeszcze czytać Twego wiersza,już
odbierałam lekkość i zadowolenie- i zakończenie
utwierdziło- tu jestem szczęśliwa. Zagarniaj rzęsami
zorze-Ładnie.
Pozdrawiam ,dalszego szczęścia życzę.