Autor: zielonasowa

19 - latka o wiecznie śmiejącej się buzi, niewyczerpanych pokładach wrażliwości i wielkim sercu. Wiersze piszę jedynie w chwilach smutku i zwątpienia, pomagają mi poradzić sobie z przeciwnościami losu. Dzięki nim uśmiech znika z mojej twarzy tylko na chwilkę. Są jak nienazwana przyjaciółka, jak matka, która wszystko rozumie i zawsze wysłucha. Nie będzie może wesoło czy radośnie, ale oby jak najpiękniej.