poemat pachnący jałowcem...

Puchate kule na błękicie,
wiatr po omacku porozkładał,
zawisł nad grzywą łzawej wierzby,
z krzewem jałowca cicho gada.
Baje mu szumne wietrznie plecie,
w świstach akcenty modułuje,
a ten igiełki jak jeż jeży
i pióra jego z lekka kłuje.

Milknie więc psotnik w swych...

autor

niezgodna