Z liściem na dłoni

Popatrz kochany, jak pięknie
- liście smutkami przemokłe,
zdeptane i nieszelestne,
nieludzko zmieszane z błotem.

Z godnością, bez jednej skargi
poznają ostatni etap
i odchodzenie w niepamięć.
Spójrz, szyby zalane deszczem

lśnią w świetle latarń jak srebro.

autor

Turkusowa Anna