***/ Bezbarwne Krople Oceanu

Podmuchem drżę
jak wymalowany pejzaż
na jednej z czterech ścian
niedoścignienie rozumieją
znaczaco doskonały
chaos mojego porządku
porządek mojego chaosu
starym mędrcem
mitycznie walcząc
z siłami samego siebie
których brak
przegrywam
i czuję się
wspaniale uśmiercony
zamykam oczy
budzi mnie bryza
modre warkocze oceanu
mojej laguny myśli
banalność porzekadeł
bezsensowności
trywialnej obłudzie
głębokim przeświadczeniu
że zachłysnąłem się
niebagatelnie małą
ilością trywialnego szczęścia
przemawia przeze mnie
cała

bezbarwna

improwizacja.

autor

BialyWilk

Dodano: 2006-10-10 09:24:36

Ten wiersz przeczytano 621 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie