Alfa i Omega
Niby dużo wiem a tak naprawdę to g.... wiem.
Znam słowa które nie wiem co znaczą,
śnię,choć w życiu przeszedłem wiele
burz.
Ronię łzy chociaż chłopcy nie płaczą,
młodości szukam,a ta przeszła już.
Ciszę słyszę gdy fanfary grają,
potrafię w każdym sercu krew wzburzyć.
Bogaczy klnę gdy grosze ciułają,
wiem jak tęczę z fal morskich wynurzyć.
Umiem z marzeń szczęście wyczarować,
wdrapać się na szczyt doskonałości.
A nie mogę drżenia opanować,
na widok mojej rudej miłości...
autor
Stumpy
Dodano: 2015-09-24 13:53:42
Ten wiersz przeczytano 1160 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Wydaje mi się, że poprawną formą jest chyba -
/żebrzą/.
Odrobinę by poprawić - zgodnie z tym co juz
skomentowano poniżej i będzie fajny wiersz.
Pozdrawiam :)
Mam też wątpliwość co do tego wersu:
"Umiem marzenia jej wyczarować". Jej, czyli komu? Z
treści to nie wynika. I jeszcze to:
"Bogaczy klnę gdy grosze żebrają". Wynika, że to
grosze żebrają. Powinno być o grosz, albo "grosza
żebrają".
Poza tym ciekawie i ładnie. Mam słabość do Twoich
wierszy / może dlatego, żem ruda? ;-)) /, bo masz w
sobie taki fajny dystans do wszystkiego.
"Umię" to chyba forma niepoprawna. Jest ja - umiem,
ona, on - umie. Ruda, choć nie Gerdruda, stale siedzi
Ci w głowie...:)
Pięknie Stumpy i bardzo szczerze. Piękny wiersz.
Pozdrawiam.
Ładny wiersz z rudą miłością w tle. Serdeczności.