Amfibie
Im.
Groźne i czarne, monumentalne olbrzymy,
wolno po niebie płyną niczym amfibie.
Ciężkie od deszczu są dzisiaj chmury.
Patrz tam puszczyk bez skrzydeł do lotu się
wzbija, wzrokiem zmierza w góry,
dumny i mądry, niepomny swego upadku.
Jeszcze raz zazdrośnie w okna zagląda,
tam gdzie od frontu stopnie na portyk
prowadzą, kolumny strzegą wejścia.
Jeszcze raz chcą spić nektar życia.
Szarpie się on wciąż, o drzwi framugi
obija,
nic, tylko kłęby kurzu wzbija.
Tam na wprost, wzrok ku sali prowadzi,
gdzie kominek zdobiony barwnym kamieniem
stoi.
Jutro słońce będzie się przechadzać
wolno
po szarych już ścianach,
cienie zostawi, promieniem je ozdobi.
A teraz jak czas ociera się lekko,
jakby lata świetności i śmiech ciszy
pragnął zagłuszyć.
Musi przecież zrozumieć, tu i teraz,
wśród spadających liści,
że ta miłość się nie ziści.
Nikt jeszcze świata nie odczarował,
czasu nie zatrzymał.
I choćby chciał melodię na trio zagrać,
na niepojętym instrumencie,
że marzeniem może tylko zostać,
panteistycznym widzeniem.
Czas już nie kusi, nie miesza w głowie,
krok po kroku dopełni się to co jest
nieznane.
O co mu chodzi, to każdy się dowie.
Dziś jest amfibią płynącą po niebie,
ona wspomnienia jak wiatr porozrzuca,
w popiół zamieni.
Zabierze wszystko, by nic nie zostawić.
https://youtu.be/izsjRpcgfmk
Annna2
Komentarze (46)
Przez życie trzeba się przedzierać jak amfibja, bo na
każdym kroku spotykamy przeszkody... Dobry wiersz,
pozdrawiam
z tym czasem jest tak że raz chcemy aby wrócił
drugiego razu nie zależy od nastroju przynajmniej u
mnie pozdrawiam Robert
Może to prawda z tym empiryzmem.
Tak bardzo tęsknię.
Sławku Poeto, Tsmat, Joasiu,
Maćku.
Dziękuję.
wróciłem,szkoda ,że nie mogę zagłosować ponownie bo
wiersz jest niesamowity
Aniu
tylko nie mów: ,, a , tam,,
Ciekawy wiersz, Zadumałam się.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawy wiersz Anno, metafory i refleksja, są
szczególne w tym tekście.
Pozdrawiam serdecznie
;)
Widzę że jesteś rozerwana bo nie znasz dobrej
odpowiedzi. To jedynie da się sprawdzić empirycznie,
ale do tego trzeba mieć dużo odwagi. Pozdrawiam z
plusem:)))
Isanko, Niezgodna, Kowalanko,
Broniu.
Dziękuję
Gdyby tak można zatrzymać czas. Wiersz skłania do
zadumy. Pozdrawiam.
Życie na ziemi połączone z amfibiom wszystko się
łączy...:)pozdrawiam
...fajne metafory, zatrzymuje:))
Wiersz zatrzymuje i skłania do zadumy. Pozdrawiam
serdecznie
Januszu Krzysztofie, Najko, Bożenko.
Dziękuję.
Witam,
podoba mi się ten tekst bogaty w opis zjawisk
przyrody połaczony z filozoficznymi refleksjami...
To lubię.
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Czasu nie zatrzymamy choćbyśmy nie wiem jak
pragnęli...głęboka refleksja o
przemijaniu...pozdrawiam serdecznie.