Amorowe rozterki XLIII- XLVIII

Dziś kolejny, tradycyjny już rozterkowy sześciopak, miłego czytania :)

"Amorowe rozterki XLIII".
03.10.2017r. wtorek 11:41:00

Płonie jasno płomień
Ten, który nie boi się
Narażenia na podmuchy wiatru.

Dlatego ja chcę być płomieniem,
Którym pokieruje Pan Bóg.


"Amorowe rozterki XLIV".
03.10.2017r. wtorek 11:50:00

Jeżeli słowo wprawi się w czyn
Wtedy pojawia się i wiara,
A czy może być na odwrót?



"Amorowe rozterki XLV".
03.10.2017r. wtorek 11:53:00

Ewangelia jest dobrą nowiną,
Więc nie chcę być jak ten świat,
Który jest pogrążony w sidłach śmierci.

Mówię tak, bo jestem chrześcijaninem,
Bo wiem, że bez tak nie da się nim być.



"Amorowe rozterki XLVI".
03.10.2017r. wtorek 11:58:00

Ja się cieszę z cudzych sukcesów,
Bo to jest cudem miłym Bogu,
Ale czy umiem przy okazji mieć dystans
Do własnych porażek?



"Amorowe rozterki XLVII".
03.10.2017r. wtorek 12:00:00

Konfesjonał jest szczególnym uzdrowiskiem
I to takim, który nie może zmieścić się w ludzkiej głowie.

Stamtąd wychodzi wiele świadectw,
A więc także większa odpowiedzialność.

Czy ja też dam właściwe świadectwo?



"Amorowe rozterki XLVIII".
03.10.2017r. wtorek 12:02:00

Ja chcę czynić dobro,
Mimo tego, że czynienie dobra
Jest narażeniem się na straty.

Powszechnie wiadomo,
Że kto dobry ten obrywa
Po czterech literach i po głowie.

Takie jest moje powołanie,
Nie jest to żadną tajemnicą
I wiem, że służba i pomoc
Jest moją łaską.

Serdecznie dziękuję i liczę, że znów wpadniecie do mnie :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2017-10-03 Dodano: 2017-10-07 09:51:43

Ten wiersz przeczytano 884 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie