Barwna fala

Znalazłam się w ludzi tłumie.
Poczułam lęk i zagubienie.
Obserwowałam otoczenie.
Chodząc tak bez celu,
określałam osoby po wyglądzie.

Dopasowywałam do nich
wiek, jaką pracę wykonują,
czy dbają o siebie,
jakie dominują w nich emocje.
Zabawę miałam wyśmienitą.

Zabijałam samotność i nudę.
Nikt do mnie się nie uśmiechnął,
nie zagadnął.
To tylko anonimowa barwna fala
pędzących przed siebie ludzi.

Zdrowy rozsądek przyszedł w porę,
że wyciągam wnioski fałszywe.
Nikt nie wie, o czym myślimy,
jacy jesteśmy, co nam w duszy gra.
Wygląd nie świadczy o charakterze.

To powierzchowne szacowanie,
tylko zewnętrzne opakowanie.
Każdy z nas, to cud natury,
to zagadka.
Drugiej takiej samej osoby
nie znajdziecie, bo jest tylko
jedyna na świecie.

autor

@Krystek

Napisany: 2020-08-02 Dodano: 2020-08-02 08:47:25

Ten wiersz przeczytano 701 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie