Bez

Piękne, naprawdę, poezja po prostu.

Gorzki, pełen smutku wiersz, ale ciekawie napisany.
Pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo w mój nastrój. Bez uwag pomilczę nad dobrym
wierszem. "Ocalona, bez żalu, niczym ONA" - w samo
serce. Faktycznie, gwiazdy mają zimne dłonie.

W samotności powstają takie wiersze. Coś za coś...

Dla mnie dość gorzkie takie ocalenie.
Ale każdy odnajduje się inaczej.
Pozdrawiam

... ja bardzo lubię być sam na sam z sobą — potrzebuję
tego odosobnienia jak tlenu. Jedni nazywają to
samotnością, inni alienacją lub introwertyzmem — dla
mnie jest to koniecznym wyciszeniem z mocą
przenoszenia siebie na obiekt, który podobnie jak
Twoja peelka, tworzy i odczuwa tę wyjątkową jednostkę.
Chętnie i dobrze czułam się w tym utworze. Pozdrawiam
serdecznie.

słowo to ono jest kluczem do życia i śmierci tylko ono


pozdrawiam

czlowiek zawsze jest sam, wszystko inne to zludzenie,
nawet jezeli jest ono prawdziwe, to i tak to jest
zludzenie...dziekuje.

Dziś rano pocieszałem się smutnymi wierszami. Czasem
nic nie pomaga tak, jak myśl, że w bólu człowiek nie
pozostaje sam...

Podoba się, pozdrawiam cię ;-)
marcin...

Bardzo smutny wydźwięk wiersza
Zatrzymałaś i poruszyłaś
Pozdrawiam majowo :)

Podobają mi się dwie pierwsze strofy. Mbsz -
wystarczą. Ciut bym zmieniła, ale to tylko mbsz,
nieistotne.


"Plotą się we mnie
kłamstwa
różańcowe.
W ciszy
kapie zatrutym światłem.

Głośne kroki
znowu
rozdeptały nadzieję.

Jak muchy,
bez znaczenia,
umierają dni.”

Bez.
Właśnie teraz kwitnie.
I wspomnień naraz więcej.

(padały ja muchy bez znaczenia. k=uciekło).

zatrute światło, skaleczona nadzieja, złamane słowa i
samotność- to bardzo pesymistyczny obraz.

Lubię do Ciebie zajrzeć, podoba mi się ten wiersz.
Jest klimatycznie. Czytam sobie o szczególnym rodzaju
osamotnienia - we dwoje... w zamian tańczy poezja - i
wypełnia wszelką pustkę. Fajne metafory - kroki
kaleczące nadzieję, dni padające jak muchy, w
zamkniętych drzwiach poezja - sporo tego - ładnie i
obrazowo. Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam :)