Bez cienia

Dla wszystkich czytelników :)

Od pierwszej chwili trafiam na światło,
tak intensywne, że zdaje mi się pochłaniać wszystko.
Szafir, który daje się polubić i ta zieleń,
która w końcu będzie musiała wypuścić soki.

Nie ma tu miejsca na łagodniejsze odcienie,
okrutnych kwietni w Berlinie czy Londynie.
Ja sam w tym świetle wypadam zbyt blado,
tu trzeba kogoś kto tak łatwo się nie podda.
Zagłuszyć brzmienie cykad, a nie wiem czy dam radę?
Lecz biorę się w garść i teraz już wiem,
że wyzwaniu temu zupełnie bez cienia podołam.

Słyszę całą jaskrawość, wchłaniam ją,
wysysam jak ostrygę. Cały ten smak zostaje, na języku,
na podniebieniu, na wargach.
Będzie mi wyostrzać drogę w tej ostrej jasności.

Dziękuję za wszystko od głosów, komentarzy po cenne rady :) pozdrawiam.

autor

sarevok

Napisany: 2016-08-16 Dodano: 2016-08-16 13:29:39

Ten wiersz przeczytano 1358 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie