bez pożegnania
po smutku do szczęścia
zadeptać uczucie
na podium egoizm
on zawsze zwycięża
zmieszany nie z błotem
zostało przed drzwiami
buty wyczyszczone
można już wyjeżdżać
cicho po angielsku
plusku nikt nie słyszy
miłość nie zatonie
kamyk na dnie rzeki
autor
czuły szept
Dodano: 2009-11-20 08:07:00
Ten wiersz przeczytano 1445 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
ładnie ubrane w słowa...
Ładnie napisany wiersz,ale tyle w nim smutku.Nie
wychodzi się bez pożegnania,nie zostawia się tak
miłości.
Pozdrawiam serdecznie.
Smutne pożegnania bolą...te ostateczne ranią i
pozostawiają nie smak, ale za to wyzwalają w nas siłę
do działania i tu zaczyna się słodki egoizm :)
Przejmujący smutkiem... podoba mi się przejmująco.
wiersz smutny, pożegnanie bez pozegnania jest chłodne
wręcz lodowate
hmm...nie lubię rozstanie ,a zdecydowanie nie tych
cichych
nie wychodzi się bez pożegnania... bardzo fajny
wiersz, płynnie się go czyta.... pozdrawiam serdecznie
a mnie te mroxne poranki dość ciepło się wspominają,
stad taki pewnie u mnie klimat no baaardzo czekało się
na pierwszy biały puch.... u ciebie ciekawie -
pozdrawiam :)
przeczytałam z łezką w oku- wiersz przywrócił smutne i
bolesne wspomnienia...
nie powinno się odchodzić bez słów,ładny wiersz,daje
dużo do myślenia,pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz - tak wiele w nim smutku i
cierpienia , pesymizmu . Oby nie był napisany na
podstawie własnych przeżyć - nikomu nie życzę udręki z
powodu miłości. Dla mnie miłość MUSI kojarzyć się
tylko z pięknem ... i nie chcę inaczej - pozdrawiam
Wielu na świecie jest egoistów,a reszta ludzi musi się
z nimi męczyć...
Każdy egoista na swój sposób jest szczęśliwy, my nie.
jak nie ma miłości najlepiej wyjechać i ochłonąć ...
to nie egoizm , to ratunek ... smutno piszesz ale
prawdziwie ...
prawdziwa miłość wszystko zwycięży Pozdrawiam