Biały krzyż

wraca pamięć o tych, których nie ma

Gdy płonęły góry,
Gdy płonęły lasy,
Gdy zapłonął nagle świat,
Gdy kiwnęłeś głowa: "tak"
I ruszyłeś w bój
Walczyłeś wśród zielonych pól
Podniosłeś czarną broń
Szłeś by walczyć o nowy dzień,
o swój dom,
o to by mieć własny kąt
Twoje słowa : "nie spoczniemy,
nie zginiemy i nie poddamy się"
Nagle pomysliłeś się
I ucichła pieśń
I, Ty mój kochany, zginęłeś

A teraz pod tymi białymi krzyżami,
Między okrutnymi bezdrożami,
Nikt nie wie kto dziś
Pod nimi śpi
I nie pomógł wam los
Wrócić do swych stron

ten wiersz dedykuje wszystkim Polakom, którzy polegli na wojnie, a w szczególności moim dwum dziadkom

autor

mastema

Napisany: 2004-11-11 Dodano: 2005-01-26 16:38:12

Ten wiersz przeczytano 875 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie