A bliźniego swego

Może ktoś pomocy 0d ciebie zawoła

Jak bardzo troskliwie o swe brzuszki dbamy,
i o naszych bliźnich wciąż zapominamy.
Niby to nie wiele, a jak dużo znaczy
na te Zmartwychwstanie zrobić to inaczej.

To są Wielkie Święta, rozejrzyj się wkoło
może ktoś pomocy od ciebie zawoła.
Może głodny starzec przykuty do łóżka,
lub czeka na wodę spragniona staruszka.

Zapał świeczkę ojcu, o matce pamiętaj
i przynieś jej kwiatek nie tylko od święta.
Podaj rękę bratu, choć żeś pokrzywdzony.
Powiedz też "przepraszam" dla kochanej żony.

Serca mamy dobre, tylko oczy chciwe,
i nasze sumienie często nie rychliwe.
Jakże często losy ludzkie się zmieniają,
dziś o chleb prosili, jutro go rozdają.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2014-04-27 Dodano: 2014-04-28 02:55:08

Ten wiersz przeczytano 2117 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie