Byłaś? Sonet
Byłaś kroplą nadziei w tym Świecie
marności,
byłaś szczęścia zjawiskiem i koroną z
cierniami.
Jak róża w butonierce z ostrymi kolcami
-
byłaś świtu zaraniem, gwiazdeczką w
ciemności.
Pamiętam twojej twarzy usta karminowe,.
odciśnięte w mym sercu jak ślady na
śniegu
I piersi biel pamiętam trzęsącą się w
biegu,
gdy goniłem cię miedzą przez łany
zbożowe.
Byłaś moim oddechem, moim rudym cieniem,
nim o twoim odejściu nadeszła straszna
wieść.
Motylem moim byłaś, i sennym marzeniem -
które z balastem wspomnień Bóg nam nakazał
nieść.
Byłaś wodną rusałką, porannym
natchnieniem.
byłaś moją miłością. Co ja mówię,
jesteś.
autor
Stumpy
Dodano: 2017-11-04 12:23:52
Ten wiersz przeczytano 994 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Boże jak Ty ją kochałeś rzadko bywa taka miłość mimo
upływu lat gdy żony nie ma z Tobą dalej kochasz i masz
ją w swym sercu
serdeczności:)
Piękny sonet. Aż minie kusi, aby napisać coś
zbereźnego, ale wobec przemowy tego wiersza i jego
dramaturgii wycofuję się ze spuszczoną głową do
tylu...
Tylko tak się mocno kocha Stumpi. Pozdrawiam
serdecznie.
"Byłaś rudym cieniem" - ładnie.
Pozdrawiam :)
W tej formie wiersza można
najdobitniej wyrazić swoje
odczucia i właśnie w ten
sposób je ukazujesz.
Miłej soboty Andrzeju.
Przepięknie i bardzo dobrze, że ją cały czas w sercu
masz. To jest cudowne, pozdrawiam :)
Ale Ty ją kochałeś! Co ja mówię, kochasz... pzdr
tak jest prawdziwa miłość, a ty jesteś mistrzem
sonetów.
Pięknie, no i ta wymowna puenta...
Ech, cóż tu pisać Andrzejku,
wzruszasz bardzo.
Serdeczności ślę ;)
https://www.youtube.com/watch?v=A_I2TSZERKI
I nadal jest...Pozdrawiam Andrzeju.
Prawdziwa nigdy nieodchodzi.
Andrzeju bardzo ładny kolejny sonet w hołdzie do
ukochanej małżonki Pozdrawiam Serdecznie miłego dnia
Piękny. Była, jest i będzie. Pozdrawiam +
piękny :)+++
Jest i będzie :) Pozdrawiam serdecznie +++