Chory Księżyc

Już tu był jako pierwszy, ale postanowiłem go pokazać jeszcze raz po poprawkach...

Siedzi Księżyc zasmucony, głowę zwiesił na kolana,
na wpół zgięty, załamany w pozie takiej aż do rana,
myśli w głowie się kotłują, lękiem serce napełniają,
co się ze mną porobiło, czy już marsz żałobny grają.

Pójdę lepiej do doktora, niech stres zdrowia nie rujnuje,
on mi powie prosto z mostu na co ciało me choruje,
tak umyślił sobie nocą, a już z rana był w przychodni,
w tym pośpiechu nawet nie zdjął od piżamy krótkich spodni.

A że pierwszy był na liście wnet go przyjął doktor stary,
patrzył w gardło, pukał w plecy, potem zdjąwszy okulary,
spojrzał w oczy Księżycowi i poważną przybrał minę,
dosyć długo mu tłumaczył schorzenia tego przyczynę:

To chudnięcie jest normalne w fazie życia satelity
i zależne od pobytu na drodze jego orbity.
Trzeba dużo jeść owoców, nie mniej ważne jest też picie,
a co noc w kolejnej dobie zacznie się widoczne tycie…

autor

M.N.

Napisany: 2018-04-09 Dodano: 2018-04-09 07:53:25

Ten wiersz przeczytano 1878 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Bajka Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie