Chwila
Usiedli na ławeczce oboje,
dziewczyna piękna i młoda
oraz młodzieniec urodziwy.
Milczeli, a oczy ich pałały.
Uśmiechnięci i pełni miłości,
a do głębi pochłonięci sobą,
pragnęli zatrzymać tę chwilę.
Słowa i tak nie były konieczne.
Jasne lica przemawiały same,
a z nimi świat cały wirował.
W tej sekundzie tylko on i ona,
nic więcej nie miało znaczenia.
Warszawa, 20 września 2019 r.
Joanna Es - Ka
autor
Joanna Es - Ka
Dodano: 2019-11-13 19:08:20
Ten wiersz przeczytano 1348 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
bez słów tyle można powiedzieć ..gestem wzrokiem ...
magiczna chwila....
zatrzymajmy ją na dłużej
serdeczności :)
Tak rodzi się miłość. Oby szczęśliwa. Pozdrawiam
serdecznie.
Trwaj chwilo, jesteś piękna!. :)
I tak jest naprawdę.
:)
Pozdrawiam Autorkę.
Ukłony
szkoda,że tak ich mało,,pozdrawiam:)
No i to jest miłość. Kiedy to było ;)
Pozdrawiam serdecznie :)
Ach, ta miłość!
Bez niej życie traci na moralnej wartości.
Ładny wiersz,
miłego dnia :)
Kochani - serdeczne dzięki za odwiedziny i komentarze
:)
Och, gdyby to tak zostało na życie całe!
Pozdrawiam serdecznie :)
Podoba się. - To mogłoby zrobione być w pocelanie.
:)
on i ona... chwile te są najcenniejsze
Taki chwile są najpiękniejsze,
znam je z autopsji.
Dobrego wieczoru życzę Joasiu:)
Joasiu =
"pragnęli zatrzymać tą chwilę." = tę chwilę.
Bo jeśli tą - to by było tą chwilą jestem zauroczona.
I reszta urokliwa, miłośna.
zakochanych z daleka poznać.