Ciało poety bez głowy...

Panie powstrzymaj jeśli to możesz
sam chętny ciszy pod lipą w cieniu,
nie piszę jeszcze jak Kochanowski
bom nie kobieta w męskim odzieniu.

Pisał z uczuciem prześliczne wiersze
taka jest prawda, lecz cóż nam z tego.
Żył przecież wcześniej i był poetą...
wiersze zostaną Kochanowskiego.

Media jak wszędzie błędni rycerze
zamęt posieją – spokój przepłoszą.
Tułów poety już z damską głową
nam na piedestał, poetkę wnoszą!

Dajcie więc spokój nieznośne media
głosy to ludu jak ja prostego,
pytanie tylko wam pozostawię,
kto to was stworzył, no i dlaczego?

Jutro wracam do domu, dam się słyszeć.

autor

Henio

Napisany: 2010-11-17 Dodano: 2010-11-17 13:31:42

Ten wiersz przeczytano 895 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie