Co piękne
Inspiracja wiersza dzisiejszego był Dziadek Norbert ...
Co piękne
z wiekiem przemija
siadam z żoneczką przy kawie
nie muszę pytać
czy jest szczęśliwa
myślami wracam do młodości
gdy pierwszy raz ujrzałem
obiekt swojej miłości
z koleżankami spacerowała
za ramiona ją chwyciłem
spojrzałem w oczy i pomyślałem
to jest właśnie ta
z którą będę śmiało kroczył
marzenia spełniał jedno po drugim
cóż biedna zrobić miała
takiego wariata więc pokochała
z uśmiechem szczerym poprosiłem
by mi rękę swoją oddała
i tak pokrótce
wam opowiedziałem
jaką to żonę wspaniałą od Boga
w darze dostałem
nawet w Szpiegowie ze mną była
przez czterdzieści siedem wspólnych lat
niejedną podróż
i przygodę z nią przeżyłem
w Szwajcarii Turcji Portugalii
i wielu krajach innych byłem
Autor Waldi
Komentarze (23)
Dalszych pięknych chwil Wam życzę :)
jak najwięcej wspólnych lat razem pozdrawiam
Miłość uskrzydla, miłość wzbogaca.
Ale jak chcesz mieć ją ciągle, to
czeka Cię praca, praca i praca.
Ciągłe się życiem cieszenie. Nie szukanie problemów i
biadolenie.
Miłość to taka fajna, cudowna gra.
Więc niech wciąż trwa, trwa i trwa.
Bardzo fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego dnia;)))
Tylko się cieszyć takim darem.Pozdrawiam Waldi.
Dalszych pięknych, wspólnych lat życzę.
Pozdrawiam :)
Waldi niezmiennie...
Ładnie.
:)
Pozdrawiam porannie!
Wszystko przemija, trzeba się z tym godzić
i szukać piękna w tym co nadchodzi!
Pozdrawiam!
to wciąż trwa,,,zdrowych, radosnych i ciepłych świąt
Bożego Narodzenia,,pozdrawiam cieplutko