Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

*Czar


opada na mnie
zbłąkanym echem

mgła na spółkę z mrozem
wymalowała
nocą
kruche arcydzieła

odleciał wiatr
zaświeciło słonce


bajka


tylko ta cisza
niczym
koniakowskie koronki

biała

autor

Kropla47

Dodano: 2023-11-28 14:29:04
Ten wiersz przeczytano 888 razy
Oddanych głosów: 31
Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (30)

Larisa Larisa

Śliczności poezja!

Serdeczności przesyłam, zachwycona Twoim wierszem!

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Bardzo ładnie.
A ja kocham zimowe obrazy :)

Z największą przyjemnością przeczytałem.

Pozdrawiam ciepło, Kaziu :)

jastrz jastrz

Zazdroszczę Ci takiej zimy (choć bardziej zazdroszczę
pogody np. mieszkańcom Hawajów). U nas spadł śnieg,
ale nadal jest szaro i smutno.

aTOMash aTOMash

Zazdraszczam widoku podziwiajac wiersz;)

sisy89 sisy89

Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

JoViSkA JoViSkA

Piękna biała cisza...wielu by chciało móc się choć
przez chwilę zatrzymać i podelektować taką ciszą...a
do emerytury daleko...ęh...
Pozdrawiam Kropelko

Renata Sz-Z Renata Sz-Z

Pięknie u Ciebie Kropelko, w wierszu o zimie pełnej
"kruchych arcydzieł" :)

Spróbuję Ciebie zauroczyć, może mi się uda, fragmentem
prozy, niestety nie mojego autorstwa:
„Nagle, pewnego dnia, zmieniło się wszystko.
Zeschnięte trawy i zioła zrobiły się zupełnie białe.
Każda baldaszkowa roślina była tak piękna, że
spojrzenia od niej nie można było oderwać, z samych
gwiazd złożona. Na polnych źródełkach, cieniutkim
lodem przykrytych, leżały kocie łapki. Z brzóz zwisały
leciusieńkie długie girlandy, a wierzby stanęły w
szronie jak olbrzymie kryształowe bukiety. Łodygi róż
okryły się niezliczonymi jakby szklanymi kolcami.
Zdawało się, że wszystkie drzewa i trawy zakwitły
najczystszym białym kwieciem, osypanym brylantami.”
– Antonina Zachara–Wnękowa

Pozdrawiam ciepło :)

montibus montibus

Kropelko
Twoje wiersze pisane są tęsknotą i jakby brakiem wiary
w szczęśliwe dni, które przecież zawsze mogą się
zdarzyć.
Ten przyrodniczy wiersz odbieram jako odzwierciedlenie
samotności.
Serdecznie Cie pozdrawiam.
Tadeusz

sturecki sturecki

Bardzo zgrabna forma wiersza i treść, opisująca chwilę
ciszy i spokoju, podkreślająca delikatność i piękno
otaczającej rzeczywistości. Metafory nadają wierszowi
bajkową atmosferę. Ostatni werset "biała" może
dodatkowo nawiązywać do czystości i harmonii, albo
zimy, albo niewinności, albo czemuś innemu.
(+)

andrew2402 andrew2402

...
za oknem chłód
a w sercu
w sercu tyle marzeń
westchnień oczekiwań
jak w bajce śnie
...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego wieczoru

Isana Isana

Zima ma wiele uroku mimo wszystko.
Pozdrawiam serdecznie

canna canna

Czar zimy.
Pozdrawiam:)

anna anna

byłam w parku i też się zachwycałam.
Pozdrawiam cieplutko Kaziu.

@Krystek @Krystek

Uroczy obraz zimy wyczarowałaś. Ślę moc serdeczności
i pogody ducha:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »