czuła niewiedza
Dla Mojego Skarbka...
...przyszedłeś tak niespodziewanie
obudziłeś mą duszę,
która zapłonęła powtórnie...
...dla kogoś...dla Ciebie...
choć wydawało się to już niemożliwe...
teraz stoisz obok mnie
i codziennie rano trzymasz mnie za rękę
i uczysz kochać na nowo...
nie wiem czy kiedyś zapomnę...
o sercu rozdartym na pół
ale Ty dajesz mi nadzieję na lepsze
jutro...na nową miłość
...na nową mnie...
...za to, że dzięki Niemu zaczęłam znowu żyć...
autor
AnIoŁeK'na'ZiEmI
Dodano: 2005-01-27 22:19:02
Ten wiersz przeczytano 431 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.